Kochana Zosiu

I nowu się obudziłem, kolejny dzień bez Ciebie, znowu to głupie uczucie, może to był tylko sen, ale niestety to nie sen. To stało się naprawdę, tak nagle, tak niespodziewanie. Dlaczego? Dlaczego Ty? Przecież było nam tak dobrze, nie mogłem wymarzyć sobie lepszej żony, lepszego życia. Wiedz jedno, jakbym w dniu naszego ślubu dowiedział się kiedy nadejdzie ten dzień, nie zmienił bym zdania. Ty jesteś moją miłością. Teraz pozostała tylko pustka, tak wielka jak była moja miłość do Ciebie. Wszystkie rzeczy w koło mi o Tobie przypominają, zupa w lodówce, ręcznik w łazience, kurtki w szafie, twoje kosmetyki, cała kuchnia. Życie jest niesprawiedliwe, ale widocznie zasłużyłem na takie. Bądź szczęśliwa obserwując nas z góry! Kocham Cię!

Mija już piąty dzień od momentu w którym ostatni raz mieliśmy nadzieję, nadzieję na cud, lecz on się nie wydarzył. Moje myśli strasznie splątane. Gdy wpadam w wir załatwiania to jakoś ten czas ucieka, ale za to gdy usiąde w domu, w tym pustym domu, bez Ciebie to jest ciężko, serce mi pęka, myśli uciekają do Ciebie. Mam nadzieję, że tam Ci jest lepiej, że patrzysz na nas z góry i z Bogiem planujecie dalej nasze życie. Jedynie dzieciaki dają mi chęć do życia, do przyzwyciężenia tego wszystkiego. Coraz bardziej do mnie dochodzi, że czasu już nie wróce, że już z Tobą nie porozmawiam, że nie usłyszę od Ciebie "Kocham Cię". Tak bardzo za Tobą tęsknie ...:(